thessaloniki omorfi

Έλα εδώ, έλα εδώ, τι έπρεπε να σου πω;

Όλα τα πράγματα που δεν θέλησες να ακούσεις, να αντέξεις, να απολαύσεις ή να τελειώσεις

Έλα εδώ, έλα εδώ, πάντα η ίδια ιστορία

Μια ισορροπία αβέβαιη, που καταρρέει στον άνεμο μιας νέας δόξας, η αγάπη μισείται

Α, αν ήταν έτσι εύκολο, α, αν ήταν ακόμα ερωτευμένος μαζί μου

Και κάθε πέταλο, ξέρεις, υποκρίνεται ότι είναι τριαντάφυλλο

Με κάθε σταγόνα θα ήθελα ένα χείμαρρο πάνω από σε όλα

Μα εσύ δεν αξίζεις πια ένα χτυποκάρδι αυτής της ζωής

Για όλα όσα μετράνε, αν μετράνε, είσαι σαν την κόλλα ανάμεσα στα δάχτυλα

Έλα εδώ, έλα εδώ, εγώ σε αγαπούσα,

Μα να ξαναμιλήσουμε γι' αυτό είναι άχρηστο, δεν έχει πια νόημα να σε σκέφτομαι, να καταλάβω, να προσπαθήσω ή να εξαφανιστώ

Έλα εδώ, έλα εδώ, τα συνηθισμένα λόγια

Ενός συναισθήματος εύθραυστο, όπως η άσφαλτος χαλάει την σόλα, η αγάπη μισείται

Α, αν όλα ήταν εύκολα

Α, αν ήταν ακόμα ερωτευμένη μαζί σου

Και κάθε πέταλο ξέρεις, προσποιείται ότι είναι τριαντάφυλλο

Με κάθε σταγόνα θα ήθελα

Πλημμύρα πάνω σε όλα

Μα εσύ δεν αξίζεις πια ένα χτυποκάρδι αυτής της ζωής

Που όλα όσα μετράνε

Αν μετράνε

Είσαι σαν την κόλλα ανάμεσα στα δάχτυλα

Και κάθε πέταλο ξέρεις, προσποιείται ότι είναι τριαντάφυλλο

Με κάθε σταγόνα θα ήθελα

Πλημμύρα πάνω σε όλα

Μα εσύ δεν αξίζεις πια ένα χτυποκάρδι αυτής της ζωής

Που όλα όσα μετράνε

Αν μετράνε

Είσαι το αποτύπωμα στα δάχτυλα μου...